Vandaag hebben we voor de tweede keer de bus naar Carantec genomen. Carantec is een prachtig gelegen plaatsje aan het eind van een landtong die als het ware de baai van Morlaix in tweeën deelt. Bijzonder is dat bij die landtong nog een (schier)eiland hoort, bij hoogwater is het een eiland en bij laagwater zit het aan het land vast. Er loopt een heuse asfaltweg naartoe die die bij hoogwater gewoon deel uitmaakt van de zeebodem.
De eerste keer waren we er bij prachtig zonnig weer en hoogwater, dus het eiland (Île de Callot geheten) konden we niet bereiken. Toen hebben we een mooie wandeling langs de landtong gemaakt met prachtige uitzichten over zee en mooie stranden die in dit jaargetijde heerlijk rustig zijn.
Vandaag waren we er met laagwater, dus konden we over de zeebodemweg naar het Île de Callot lopen, we waren niet de enigen, heel wat Fransen uit de buurt maken er gebruik van dat ze met de auto gewoon de zee in kunnen, en daar dan lekker naar allerlei schelp- en andere dieren uit de prut kunnen zoeken. Het eiland is een beschermd natuurreservaat en zeker nu een oase van rust, niet groot, ong. 1,5 km lang en een paar 100 mtr. breed. maar zo mooi!
Na afloop in Carantec op een van de strandjes daar (het grootste) een galette met een glas cider genoten. Want in het dorp zelf is alles buiten het seizoen dicht behalve uiteraard de bar-tabac, maar daar valt weinig te eten. Maar op het grootste van de stranden was nog een strandtent open waar we dankbaar gebruik van maakten.
Terug in Morlaix was daar de kermis die ze al een paar dagen aan het opbouwen waren geopend, dus we hoeven ons hier nog niet te vervelen.... De kermis blijft hier twee weken zeer nadrukkelijk aanwezig, gelukkig ver genoeg van de haven om niet teveel hinder van de herrie te hebben en dicht genoeg bij om ons daar een keer in het Bretonse volksleven te storten. Meer nieuws daarover later, we zijn hier nog niet weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten