Het begin van de reparatie, de sloop en het onderzoek

Allereerst even dit: Al dit werk wordt uitgevoerd door watersportbedrijf De Graaff in Dordrecht. Deze klus is voor mij te ingewikkeld.

Het roer eraf en de schroefas en schroefaskoker met alle lagers verwijderd, viel nog vies tegen, maar de betonballast hoefde er gelukkig niet uitgehakt te worden.

Hier de schroefaskoker en het binnenlager, die twee horen waterdicht aan elkaar verbonden te zijn maar waren volledig los van elkaar geraakt, vandaar de lekkage. Gelukkig is de schroefaskoker niet geroest of zo en kan zo weer gebruikt worden. Het binnenlager is als zodanig ook nog OK maar wordt gemodificeerd om van het altijd een beetje lekkende vetkoord af te zijn, er komt een rubberseal op die volledig waterdicht is.
Dan deze twee bij de montage weer goed waterdicht aan elkaar verbinden, het rubber in het buitenlager vervangen en de zaak is wat de lekkage betreft weer in orde.

Hier de gedemonteerde schroefas met hier de schroef er nog aan. Deze schroefas bleek ernstig aangetast te zijn.
Op zich heeft dit niets met de lekkage te maken, maar een zo sterk aangetaste schroefas zou kunnen breken, en dan lig je stil als er tenminste geen wind is, of je klapt tegen de steiger omdat net als je achteruit wil slaan je schroefas het begeeft.
Dat betekent dus een nieuwe schroefas laten draaien, maar gelukkig dat we dat nu ontdekken, voordat er een echte breuk onstaat.



Op de detailfoto's hieronder kun je ingevreten plekjes zien. Het lijkt wel of er een RVS worm bezig geweest is

Omdat de keerkoppeling bij lage toerentallen een wat rammelend geluid maakte was de daarin aangebrachte demperplaat verdacht en als dan toch de boel uit elkaar ligt de keerkoppeling ook gelijk maar uitgebouwd hieronder zie je hoe zo'n ding eruit ziet. En ja hoor, de demperplaat was kapot een veer was er uit gevallen en de rest zat behoorlijk los. Dus goed dat dat ook onderhanden genomen wordt.

Hier een plaatje van de oude kapotte demperplaat met daarnaast de nieuwe.

Toch weer terug in Dordrecht

Ja, het leek allemaal zo leuk, lek leek onder controle, even de drukte afwachten in Bruinisse en dan weer verder.

Helaas, het is anders gelopen. Er bleef toch nog regelmatig water lekken langs de provisorische afdichting met kit. Natte lekkende naden kitten lukt maar ten dele hebben we gemerkt.

Met pijn in het hart hebben we besloten toch terug naar Dordrecht te varen om daar naar de werf te gaan en de schade door hun te laten bekijken. Wij waren in de veronderstelling dat met een paar daagjes op het droge zij de boel wel weer professioneel zouden kunnen dichten, temeer omdat we dachten dat een en ander een vervolgschade van de val op de bok in het voorjaar was. Maar dat pakte heel anders uit.

Eenmaal in Dordt naar de werf, zij hebben het goed bekeken en volgens hun is het geen probleem van een gescheurde naad in een schot, maar is de schroefaskoker achter dat schot doorgeroest, want anders kan er op die plaats nooit water komen. Dat lijkt mij ook een heel plausibele verklaring, gezien de constructie van de boot. Alleen, het probleem is dat de ruimte waardoor de schroefaskoker loopt na installatie volgestort is met beton als ballast.

Het repareren wordt dus een echt heel grote klus, beton eruit hakken, nieuwe schroefaskoker monteren en ballast weer aanbrengen. Troost is dat de lekkage onder controle is en we nog wel kunnen varen, maar bij ons is het vertrouwen een beetje weg en de lol er een beetje af.

We kunnen na september op de werf het water uit om deze klus uit te laten voeren, tot die tijd blijven we hier aan boord wonen, en misschien af en toe een stukje varen in de buurt. En elke dag even pompen.

Hopelijk is het weer na half oktober nog even erg vriendelijk en kunnen we dan nog een leuk stukje Zeeland doen, maar voor de time being is het even havenliggen. Gelukkig hebben we in Dordt een prachtige plek zoals jullie zien en is het zo toch nog een beetje leven aan boord.

Van Bruinisse naar Bruinisse

Het was even stil op het blog, maar dat wil niet zeggen dat er niets gebeurd is. We hebben de afgelopen periode uitgebreid het Grevelingenmeer, kortweg de Grevelingen verkend. En niet alleen dat, natuurlijk kregen we weer problemen aan boord, story of this year. Nu bleek bij aankomst in Scharendijke dat we een serieus lek hadden in het schot waar de schroefas het schip binnenkomt. Mogelijk een gevolg van de klap die de boot in de winterstalling dit voorjaar gemaakt heeft, maar dat moeten we nog uitzoeken. In ieder geval grote schrik, het water uit? Nou, eerst maar eens verder kijken. Gelukkig was een goede kennis van Els via de duikvereniging vlak bij met zijn boot. Frank kwam de volgende dag langs om een onderwaterinspectie te doen, kijken of er bij het uitgaande lager van de schroefas geen problemen zijn, zoals een vislijn in het lager gedraaid of zo. Maar alles was onder water OK. Dus het moest een binnenprobleem met het schot zijn. Frank heeft het zo goed mogelijk schoon en droog gemaakt en met Sikaflex het meest lekkende scheurtje dichtgemaakt. Dat hielp al een hoop, we hoefden niet zo vaak meer te pompen. De volgende dag heb ikzelf ook nog een ander plekje waar nog wat water binnenkwam gekit, helemaal dicht krijg je het niet op deze manier, daarvoor moet de boel echt droog en opnieuw met epoxy/glasmat dichtgemaakt worden, maar we krijgen zoals het nu is nog maar ruim 1à 2 liter per dag binnen, dat kunnen we aan. Ondertussen gelukkig ook nog wel alle uithoeken van de Grevelingen verkend, we hebben alle haventjes en eilandjes bezocht. Wat betreft die eilandjes, ze zijn prachtig, maar je moet er nu niet willen komen. Soms lijkt het wel een race tussen boten wie er het eerste is om het laatste plekje in te nemen. Nee, we hebben het op een afstandje aangezien en besloten om na half augustus nog maar eens terug te komen. Want mooi is het hier zeker, maar ook erg druk in het hoogseizoen.

Nu dus weer terug in Bruinisse waar we wat meer tijd nemen. Mooie luxe marina en een mooie vissersplaats met een verleden waarmee we vandaag in het schattige museumpje van Bruinisse kennis hebben kunnen maken. En, last but not least, heerlijk mosselen en oesters eten hier. Vers van de vloot die hier prominent aan de kade ligt.

Het volgende bericht komt wanneer we op de Oosterschelde zijn, daar gaan we na dit weekend heen.

Twee sluizen tochtje.

Vandaag een minitochtje. We wilden vóór het weekend op de Grevelingen zijn, maar omdat voor vanmiddag nogal wat wind voorspeld was, kozen we ervoor om niet verder dan Bruinisse te gaan.

Vandaar de titel twee sluizen tochtje. Het kwam erop neer dat we vanuit Oude Tonge direct naar de Krammersluis voeren en na het schutten daar linea recta naar de Grevelingensluis. Na de Grevelingensluis draai je dan zo de Grevelingen op en meteen de marina van Bruinisse in. Een tochtje van nog geen 7 mijl, maar we liggen nu wel op zout water! En goed dat we vroeg waren want de wind nam vanmiddag toe tot 5B met af en toe een vlaag van 6B. Maar we liggen hier luxe en blijven in ieder geval het weekend hier. Volgende week zien we verder.

Nu nog op zoet, morgen op zout.

Gisteren zijn we van Middelharnis naar Oude Tonge gevaren, een rustig tochtje over het Haringvliet, onder langs Tiengemeten. Bij de haringvlietbrug even gekeken of we eronderdoor konden want het water staat nogal laag. Maar nee, de doorvaarthoogte was 13,5 mtr en wij zijn ong. 13,5 mtr hoog. Dus dat waagde ik er maar niet op, dan het verkeer maar even een brugopening in de maag gesplitst.

Daarna de Volkeraksluis en het Volkerak op tot vlak voor de Krammersluizen, daar het vaartje naar Oude Tonge in. Wat een leuk klein en rustig dorpje en wat een mooi stukje varen ernaartoe door dat vaartje. Nu even in de schaduw van een terrasje dit berichtje schrijven en morgen de Krammersluizen door en weer op zout water.

Zomer, terrasje in Middelharnis

We gaan met kleine stapjes want we willen alles hier op de Zuidhollandse en Zeeuwse wateren verkennen. Dus gisteren van Hellevoetsluis naar Middelharnis gevaren. Wel hebben we een ommetje langs Stellendam gemaakt. We wilden even verkennen wat onze nieuwe toegang tot de Noordzee is. Adieu IJmuiden dus en welkom Stellendam. Maar nu nog even niet de zee op, eerst dus de Delta.

Middelharnis is een heel leuk oud plaatsje. We liggen vlakbij het centrum met de supermarkt heel dichtbij. Dus vandaag even uitgebreid gefourageerd om met dit meer dan warme weer ook eens een paar dagen op het water voor anker te blijven liggen.

Dit berichtje schrijf ik vanachter een koel biertje op een terrasje aan het havenkommetje hier (zie foto). De boot ligt een stukje terug in het kanaal van het Haringvliet naar Middelharnis.

Morgen weer varen? Wie weet.

Adieu Dordrecht

Vandaag dan toch eindelijk vertrokken. de komende maanden zullen we weer bootzwervers zijn. Zoals eerder gezegd blijven we dit jaar in Nederland (denken we) maar we gaan niet meer naar het noorden, Zeeland wordt het.

Vandaag een meer dan rustige tocht gehad om te kijken of alles het nu echt blijft doen, en jawel hoor, alles is heel gebleven. We zijn over de Oude Maas richting Europoort gevaren en dan halverwege het Spui in, een mooie heel rustige rivier naar het Haringvliet. Een van de voordelen was ook dat we dan niet te maken hebben hebben met de Haringvlietbrug, de enige brug op onze route was de Zwijndrechtse brug bij ons voor de deur. Het was warm en bijna windstil, een mooie dag om weer even te wennen aan een varende boot.

We liggen nu in Hellevoetsluis, een mooie oude vesting die we de komende dagen eens goed gaan verkennen. Nu een mooie zonsondergang als beloning voor deze prachtige dag met een mooie riviertocht.

Eindelijk kunnen we weg.....

We hebben lang niets van ons laten horen, maar nu dan toch weer een berichtje.

Na het vervelende ongeluk op de werf wat zoals gemeld ook fantastisch door hen opgelost is, konden we eindelijk naar de voorlopige thuishaven, de KDR&ZV, in de Nieuwe Haven varen. Maar voordat het zover was moest nog wel even gekeken worden of de nieuw gemonteerde oliedruksensor ook goed werkte. Niet dus!

Wat nu? Nieuwe sensor, maar nog steeds probleem, dus Kemper en van Twist, de Perkins dealer, gevraagd een monteur langs te sturen. Die kwam en zei dat de sensor goed was, en dat het probleem wellicht bij het meterje zat. Wij een nieuw metertje gekocht, geïnstalleerd, maar nog steeds hetzelfde probleem. Zo langzamerhand geloofde ik de "deskundigen" niet meer. Volgens mij moest het in de sensor zitten. Zelf in Engeland een nieuwe sensor besteld, die ook zelf met het speciaal gereeedschapje wat ze daarvoor bij de Graaff Watersport gemaakt hadden, gemonteerd. En, Ja Hoor! oliedruk prima in orde, alleen was de sensor voor 0-10 bar en het metertje is voor 0-5 bar dus ik moet de aanwijzing op de meter met 2 vermenigvuldige, zie fotootje. Gelukkig was Kemper en van Twist zo vriendelijk om de kosten van de nodeloze en ondeskundige monteur terug te storten op mijn rekening.

Dus op naar de Nieuwe Haven. Daar aangekomen langzamerhand de boot weer bewoonbaar gemnaakt. Het toilet bleek een beetje door te lekken, dus daar moest wat aan gebeuren. Kwestie van de afsluiter dicht draaien, en wat nieuwe onderdelen kopen en monteren. Maar toen we de volgende dag aan boord kwamen stond de pot tot boven aan toe vol met water terwijl de afsluiter dicht was! Dus een lekkende afsluiter, de slang eraf en ja hoor, drup, drup, drup... De afsluiter sloot niet meer af. Met de boot al in het water toch een probleem, Uittakelen kost weer €135, terwijl een nieuwe afsluiter €30 kost. We besloten de afsluiter te vervangen terwijl de boot gewoon in het water ligt. Een rubberen flexibele prop gekocht die van buiten af in de doorvoer geduwd kan worden, de boot met een lijn aan de top van de mast een beetje scheef getrokken zodat het gat wat minder diep onder water zit en vanuit een bijbootje bereikbaar is. Els duwde de prop van buiten af in de doorvoer, terwijl ik binnen de afsluiter open zette. Het werkte! Geen water naar binnen. Toen snel de oude afsluiter eraf geschroefd en de nieuwe erop. Pfff best een zenuwenklusje maar het lukte. De nieuwe afsluiter zit er zonder dat de boot uit het water getakeld moest worden.

WC pomp ook van nieuwe rubbers voorzien en dus zoiu het nu wel gaan.

Maar..... eind vorig jaar had ik al gemerkt dat een van de twee zonnepanelen niets meer deed, dus weer een klusje. eerst waren de aansluitingen verdacht dus die van het paneel afgesloopt en direct op de zonnecellen gemeten. Die deden ook in de volle zon vrijwel niets meer, het paneel was intern sterk gedelamineerd en bevatte vocht en luchtbellen. Na een weekje aan boord met redelijk weer bleek ook het andere paneel onder de maat te presteren, ook daar waren sporen van delaminering te zien. Ze hebben het 10 jaar volgehouden, Maar of dit nou duurzame energievoorziening is weet ik niet gezien de aanschafkosten.

Afijn nieuwe zonnepanelen aangeschaft en geplaatst, nu geen overloopbare buigzame, maar een stuk goedkopere starre, niet overloopbare geplaatst.

De vorige waren samen 130 Watt, de nieuwe zijn samen 100 Watt, maar ik kon wel gelijk de acculader uitschakelen, De zon houdt afgezien van de koelkast alles volledig onder spanning. Een hele vooruitgang dus.

Ondertussen ook nog even nieuwe vloerbedekking in de kajuit, gangetje en slaaphut gelegd, de brandstoffilters van de motor vevangen en omdat we natuurlijk verhuisd zijn een nieuw thuishavenbordje gemaakt.

Daarom hebben jullie zo lang niets van ons gehoord. Maar nu zijn we er weer klaar voor. Het blijft Nederland, alleen hebben het plan om eerst naar het noorden te gaan aangepast. Komende week vertrekken we naar de Zuid-Hollandse en Zeeuwse eilanden, om dat voor ons nog vrijwel onbekende vaargebied van haver tot gort te gaan ontdekken.

Bijna te water.... Grote pech....

Hadden we afgelopen week maandag het onderwaterschip helemaal klaar, alleen nog een doorvoer vervangen en de romp in de was zetten, slaat het noodlot toe.

Bij het verplaatsen van de boot op dinsdag brak er een steun van de bok af. Het gevolg, de boot maakt een slinger naar bakboord, aan stuurboord valt het stophout er tussen uit, en als de boot daarna weer naar stuurboord terugvalt valt de volle 7 ton op een onbeschermde stalen scherpe boksteun..... Dwars door de romp heen, twee door en door spleetvormige gaten in de romp.

Onmiddelijk werd ik door de werf gebeld dat er een ongeluk met de boot was gebeurd was met ernstige schade. Dus meteen in de auto en naar de werf. dat was schrikken. Met de mensen van de werf overlegd, zij waren bijna nog meer geschrokken dan ik, en zegden toe om alles in het werk te stellen om de schade zo snel mogelijk professioneel te herstellen. Zij hebben een polyesterspecialist die vaker voor hun werkt, een onafhankelijke specialist die ook voor Damen en Oceanco werkt, niet de minste namen.

De volgende dag weer naar de werf, kennis gemaakt met de polyesterspecialist, die kwam op mij zeer deskundig over toen hij vertelde hoe hij de schade zou gaan herstellen. Het leken twee ernstige spleetvormige gaten door de romp heen die ik als amateur misschien wel met polyester of epoxy plamuur gevuld zou hebben. Maar dat kon volgens hem helemaal niet, er was structurele schade en door de klap was het laminaat rondom de scheuren ernstig verzwakt. Dat moest er allemaal uitgeslepen worden en helemaal opnieuw opgebouwd worden. Hij zou beginnen om alles uit slijpen en vervolgens aan de binnenkant een nieuwe glasmat aan te brengen langs de wrang waar de scheuren vlak langs gingen. daarna aan de buitenkant het hele stuk weer opnieuw opbouwen, matje voor matje totdat de romp weer helemaal dicht en sterker dan voorheen is.

Donderdag was de binnenkant klaar en vrijdag was ook aan de buitenkant alles weer dicht en geprimerd, er moest alleen nog nog geschuurd worden en antifouling maar toen ik zaterdagmorgen weer kwam kijken was dat ook alweer gebeurd en zag het eruit alsof er nooit iets gebeurd was.
De werf heeft dit ongeluk, wat inderdaad hun schuld was, meer dan goed opgelost en met een enorme snelheid. Onmiddelijk professionele hulp erbij, en omdat voor de reparatie ook de kachel uitgebouwd moest worden en daardoor een nog niet vervangen afsluiter onder bereik kwam om te vervangen hebben ze die op mijn verzoek ook nog meteen even meegenomen. Dus nu dus ook in de hele boot moderne kogelafsluiters.

Vandaag hebben we de hele romp in de was gezet, morgen bouwen ze de kachel weer in, en ga ik het dek weer helemaal schoonspuiten en dan kan ze weer te water. Hopelijk woensdag varen we weer.... We houden jullie op de hoogte.

Enne.... hier ook nog even alle lof voor Watersportbedrijf De Graaf aan de Wantijhaven in Dordrecht die echt alles uit de kast getrokken hebben om hun fout goed te maken, als dit Radar was hadden ze vanmij de warme douche gekregen

Bijna weer te water

We gaan bijna weer beginnen met varen en aan boord wonen. Dit jaar willen we ons eigen land, Nederland, eens vanaf het water verkennen. Van noord tot zuid en binnen zowel als buiten de duinenrij.

De afgelopen weken druk geweest met poetsen, schuren en schilderen. Een nieuwe waterlijn opgezet, twee lagen antifouling en nieuwe anodes. Ook de vorig jaar defect geraakte oliedrukzender is vervangen. Nu nog een huiddoorvoer repareren, de motor uit z'n winterslaap halen en een laag was op de romp aanbrengen en ze kan te water. We houden jullie vanaf nu weer op de hoogte via dit blog. Wel met een ander onderwerp​ zoals je bovenaan het blog ziet.