Van Oosterschelde naar Veerse Meer

Nadat we vorige week twee daagjes voor anker hadden gelegen bij de
Schelphoek op de Oosterschelde zijn we daarna weer naar Colijnsplaat
teruggevaren. Er kwam namelijk vrijdag slecht weer, veel regen en harde
wind. Dus een weekendje Colijnsplaat. Dat was geen straf, een heel
gezellig plaatsje, lekker uit eten geweest. En Zaterdagavond nog een
rockfestival op de haven. Zondag uitbuiken en vandaag, maandag 30 juli,
vertrokken met bestemming Veerse Meer.
Op zich een rustig tochtje, onder de Zeelandbrug door ging prima, exact
met laag water en nog springtij ook. We hadden wel twee meter over boven
de mast, maar toch zag het er weer uit alsof er geen ruimte is.
Bij de Zandkreeksluis, de toegang tot het Veerse Meer was het een drukte
van belang. Bij het wachten afgemeerd aan een remming aan lager wal,
geen goed idee met 4Bft wind, maar ja, we lagen er nu eenmaal en hoe we
weer wegkomen zien we wel weer. Maar na een half uurtje wachten konden
we de sluis in en eigenlijk ging alles goed bij het losmaken en invaren.
De hele schutting nam wel een half uurtje in beslag, dus al met al een
uur om door de sluis te komen.
Daarna in colonne het Veerse Meer op. De wind bleef lekker doorstaan,
maar omdat we nog geen idee hadden waar we een plekje voor de nacht
zouden zoeken toch maar geen zeil gezet. Na wat zoeken voor een
ankerplekje achter een paar eilandjes toch maar verder, en bij het
steigertje van de Paardenkreek bleek nog een plekje vrij te zijn, dus
daar afgemeerd, voor de Swalker, een havengenoot van de KDRZV. Al snel
betrok het weer, we lagen weer aan lager wal... En ja hoor, harde wind
6Bft uit het zuidwesten met regen ook nog daarbij. Gelukkig duurde het
niet lang, de wind zakte eruit en we werden we beloond met een prachtige
regenboog en later een magnifieke zonsondergang.

De hitte ontvlucht, weer voor anker

Na een paar daagjes in Colijnsplaat, een prachtige haven, leuk dorpje
waar we twee keer lekker uit eten zijn gegaan, toch weer even verderop.
In zo'n haven is het ook wel erg warm, meestal geen of weinig wind, en
verder ook niet veel meer te doen dan boodschappen, een loopje door het
dorp, en dan maar weer een drankje op terras of aan boord.
Dus vanmorgen weer varen, geen wind, de motor zachtjes aan en met stroom
tegen rustig met 3 knopen richting de Schelphoek gegaan, een mooi
tochtje, zelfs nog een paar bruinvisjes gezien. De Schelphoek is een
inham ten noorden van de Roggenplaat in de Oosterschelde, ong. 2 mijl
oostelijk van Burghsluis. Bij de huidige noordelijke winden een heerlijk
beschutte mooie ankerplaats. En ook ruim genoeg om niet op elkaars lip
te liggen als het wat drukker is. Druk kunnen we het niet echt noemen,
er liggen hier nu zo'n stuk of 10 bootjes op ruime afstand van elkaar.
Heerlijk.
Hier blijven we denk ik morgen ook nog wel even liggen, dan met de
bijboot even naar de wal, het strandje en duin verkennen en lekker wat
snorkelen. Je kan het slechter treffen, hiervoor hoef je niet naar verre
oorden te vliegen nu Nederland zelf een "verre oorden" klimaat heeft.

De Zeelandbrug, past het of past het niet

Vandaag weer een stukje verderop gevaren, in St. Annaland eerst gewacht
tot hoogwater. Vanaf dat moment hebben we de stroom mee en gaat het
water in de Oosterschelde zakken. Dat is uiteindelijk de belangrijkste
reden, want met hoogwater kunnen we niet onder de Zeelandbrug door.
Hoogwater was om 12.17 uur en ik had uitgerekend dat dan om 13.45 uur
het water bij de Zeelandbrug ver genoeg gezakt zou zijn om er met onze
13,5 meter hoge mast onderdoor te varen.
Het werd een heerlijk ontspannen tochtje, in het begin vrijwel geen
wind, later wel wat, maar uit de verkeerde hoek, dus we hebben het maar
op de motor gedaan, wel heel zachtjes draaiend, want we hadden de stroom
mee. Onderweg nog nog een bekende uit Dordt, de Cynghala, ook lid van de
KDRZV, tegengekomen, altijd leuk om zo onderweg een bekende tegen te
komen, een zwaai- en fotomomentje.
Maar dan komt het moment dat de brug echt dichtbij komt, heb ik het goed
uitgerekend, kan het wel? Of heb ik straks geen motorsailer meer, maar
een motorboot? Het blijft altijd spannend, van dichtbij lijkt die brug
te laag en je mast te hoog, altijd, zelfs als je 10 meter boven je mast
over hebt lijkt het alsof je mast langs de onderkant van de brug krabt.
Maar dichtbij gekomen stond de peilschaal op de pijler op 13 meter, te
weinig denk je dan, maar in het midden is de brug 1,50 meter hoger, dus
14,50 meter. Nog echt wel krap, maar 1 meter speling, en het water golft
natuurlijk wel wat, maar dat was zeker niet veel meter dan 30 à 50 cm.
Dus gaan met die banaan, precies het midden van de overspanning gezocht,
en met bonzend hart eronder door. Els riep nog: Het kan niet! maar ik
was er zeker van dat het wel kon, hoewel ik niet naar boven heb gekeken,
want ik weet dat als het krap is het dan altijd lijkt alsof het niet kan.
Maar we zijn er veilig onderdoor, en liggen nu in het gezellige plaatsje
Colijnsplaat. Vanavond een hapje uit eten, morgen Colijnsplaat verder
verkennen en zien wat we verder weer gaan doen.

Richting Oosterschelde

Na twee heerlijke nachten voor anker achter de Brouwersdam bij de Springersdiephaven zijn we weer terug gevaren naar Bruinisse. Waarom? Omdat Bruinisse zowel de ingang als de uitgang van het Grevelingenmeer is. En we willen verder, dus het Grevelingenmeer af en richting Oosterschelde. Een overnachting in Bruinisse, en donderdag bijtijds de trossen los om de Grevelingen te verlaten. Maar we waren duidelijk niet de enigen. We konden als een na laatste nog net aansluiten in de sluis, die dan ook meer dan volledig gevuld was. Zo leuk, ook een hele groep Belgische zeeverkenners met Drascombe Luggers (mooie engelse replica's van oude zeevisbootjes) moest mee in de sluis. Er was verder vrijwel geen wind en ons plan was richting Sint Annaland, een stukje van niks, maar zonder wind en met stroom mee is het met een vrijwel stationair lopende motor toch net alsof je een tijdje onderweg bent. Zeilen vinden wij niks als het niet genoeg waait want van dobberen houden wij niet. Het was dus een heel rustig tochtje van krap 6 mijl, maar ja, je bent er effe uit hè. En vooral, we zijn weer onderweg naar nieuwe plekken, misschien niet in verre oorden, maar ja de Zeeuwse wateren kennen we ook nog niet echt. Hier in Sint Annaland kunnen we de voorraden weer aanvullen, lekker even het weekend blijven en volgende week weer verder.

Voor anker achter de Brouwersdam

Na wat relaxte daagjes in Brouwershaven, waar we ook nog de Brouwersdag
mee mochten genieten, geweldig leuk, op vrijdagavond de slechtste
coverband ever genoten, maar zaterdag was erg leuk. Een geweldig grote
braderie, oude auto's, oude tractors, oude brommers, het kon niet op.
Daarna ook nog een optreden van de drumband uit Zwijndrecht samen met de
plaatselijke fanfare. We waanden ons zeker 40 jaar terug in de tijd,
alsof Bert Haanstra stond te filmen. Maar het was geweldig leuk. Zondag
gebruikt om uit te rusten van al dit gedoe.
Vandaag, maandag, de hitte ontvlucht. Een rondje gevaren langs de
verschillende eilandjes, maar die waren allemaal druk, dus maar een mooi
ankerplekje gezocht. We liggen nu in een baaitje vlak achter de
Brouwersdam, aan het Springersdiep. Geweldig! Eerst lekker gezwommen, de
boot buitenom op de waterlijn weer een beetje toonbaar gepoetst, en na
een heerlijk maaltje gebakken gamba's met Els haar eigen aardappelsalade
zitten we nu te genieten van de rust. Dit bevalt ons wel, voor anker,
misschien blijven we hier morgen gewoon liggen, beetje zwemmen,
bijbootje opblazen en daar mee spelen. Het is hier een goed leven.

Guus voer ook even mee

Guus? Wie is Guus? Guus is een meeuw die we in Frankrijk ontmoet hebben. Bij een plaatselijke friterie daar werden we vrienden. Wie schetst onze verbazing dat toen we vandaag onderweg waren van Bruinisse naar Brouwershaven Guus ineens aan boord op ons vliegplatform (de BB motor) landde. Het was echt Guus, hij herkende mij en at uit de hand. Toch mooi dat je zelfs in Zeeland je oude vrienden weer tegenkomt.

Maar goed, het was weer een leuk tochtje van Bruinisse naar Brouwershaven. Rustig weer, ook wel weer leuk na de harde wind van gisteren en de zon was er ook weer volop bij.

Hier in Brouwershaven blijven we niet lang, hoe gezellig het ook is, we doen boodschappen, vullen alle voorraden aan en overmorgen gaan we de eilandjes en ankerplaatsen van de Grevelingen verkennen.

Van zoet naar zout...

Na 1 brug en drie sluizen ligt de Seawitch weer in het vertrouwde zoute
water. We zijn vanmorgen bijtijds vertrokken uit Middelharnis met
bestemming Bruinisse op het Grevelingenmeer, het grootste zoutwatermeer
van Europa.
Omdat we vroeg vertrokken hadden we het Haringvliet voor onszelf,
prachtig om met zo'n lage zon in de ochtend langs het eiland Tiengemeten
te varen en dan die brug over het Haringvliet op te zien doemen. Daarna
door de Volkeraksluis, waar we met nog twee jachten doorheen gingen. Het
was tenslotte nog vroeg op de dag. Daarna het Volkerak op, daar voeren
we langs de kant achter een eilandje langs waar we honderden zwanen op
het water zagen foerageren, prachtig. Daarna komt dan de Krammersluis,
daar was was het alweer wat drukker met jachtjes, we lagen wel met z'n
zessen in de sluis. daarna lig je dan ook wel meteen weer op zout water,
heerlijk. Het is dan nog maar een heel klein eindje naar de Grevelingen,
maar om daar te komen moet je toch weer door een sluis, vlak naast de
vissershaven van Bruinisse waar Els dus nog gauw een fotootje van
gemaakt heeft. In die sluis waren we al met z'n achten. Maar de kenners
horen het al, het was niet echt druk, nu nog heerlijk rustig zo vlak
voordat de vakanties echt losbreken.
We liggen nu in de marina van Bruinisse, niet echt gezellig, maar wel
heel comfortabel. Hier wachten we rustig even het weekend af en daarna?
Dat zien we dan wel weer.

Zon en wind in Middelharnis

Gisteren, maandag 2 juli zijn we van Hellevoetsluis naar Middelharnis gevaren. Een stukje van niks, maar we wilden weer even verkassen. Terwijl de zon uitbundig scheen en de temperatuur naar 25+°C ging hadden wij de ruitenwissers aan. Er stond namelijk een stevig windje (5Bft) vrijwel recht op de kop en als je dan gewoon met 5 knopen daar tegenin gaat neem je redelijk wat buiswater over.

Maar nu liggen we in Middelharnis, een heel leuk plaatsje en heerlijk rustig. Hier blijven we een paar daagjes. We hebben de boot voorzien van nogal wat extra lappen zoals je ziet, maar daardoor houden de zon weg en de wind speelt lekker door de kuip. Wij komen de tijd zo wel door. Straks visite van kennissen die afgelopen winter ook in Dordrecht in de haven lagen met hun Witte Woerd en die we nu hier weer tegenkomen. Nederland is niet zo groot.