Eind van de "zomer", weer naar Morlaix voor de winter.

Het blog was deze zomer wat stilletjes. We hebben niet veel gevaren, het weer was ook vaak erg slecht, zelfs hier in Bretagne vond men het een slechte zomer.

Toch hebben we erg genoten van ons verblijf in Roscoff, af en toe een vaartochtje, maar vaker met de auto en wandelend deze prachtige kusten verkend.

Maar het wordt steeds duidelijker herfst hier, dus werd het tijd om een gunstige dag uit te zoeken waarop we de boot naar Morlaix kunnen overvaren om daar te overwinteren. Veel factoren spelen een rol bij dat overvaren, ten eerste wil je redelijk goed weer hebben en op een redelijke tijd in Morlaix aankomen, maar omdat de sluis in Morlaix alleen draait rond hoogwater en dan ook nog eens alleen als het licht is, zijn er wat beperkende factoren in de planning.
Vandaag was een dag waarop alles mooi bij elkaar kwam. Een hele goede weersvoorspelling, een hogedrukgebied recht boven ons hoofd. Hoogwater was om 10.36 uur, en het is van Roscoff naar Morlaix ongeveer 3 uur varen, dus vertrek rond 7.30 uur. Dat is precies het begin van de dageraad, dus de kans op een mooie zonsopgang op zee zit erin. Als de mist tenminste geen roet in het eten gooit.

Er was gelukkig geen mist en de zon kwam prachtig op. Alleen de wind ontbrak vrijwel geheel. Eenmaal op de rivier een mooi tochtje met wat uitdagingen van een smalle slingerende geul waarbuiten het onmiddelijk zeer ondiep is.

Nu liggen wij met onze Seawitch dus weer in Morlaix, geen getijden meer, heel erg beschut, zoet water, haven midden in de stad, het is even wennen.... Maar wel fijn om zo langzamerhand voor dit jaar het leven aan boord af te gaan ronden. We blijven hier in Morlaix nog wel een tijdje aan boord, ook afhankelijk van de verkoop van mijn huis. Daar lijkt overigens schot in te komen, maar we juichen niet te vroeg.

Alweer eind augustus, dus la Fête d'Oignon in Roscoff

Afgelopen weekend was het belangrijkste feest van het jaar hier in Roscoff, het feest van de ui. Al sinds jaar en dag wordt in deze omgeving een bijzondere uiensoort gekweekt, de roze ui. Bijzonder lekker en elders moeilijk verkrijgbaar. In vroeger jaren gingen ondernemende Roscovitische jongemannen met een fiets volgehangen met deze uien aan boord van scheepjes die naar Engeland voeren. Daar verkochten ze huis aan huis de gewilde roze uien. Voor de Engelsen heetten ze allemaal Jean, dus dat werd al gauw de Johnnies uit Roscoff.
Vandaar dat Roscoff dit weekend even "le village des Johnnies" was.
In ieder geval was het weer geen spelbreker, tussen alle mindere dagen in hadden we een prachtig weekend, beide dagen waren erg gezellig, zaterdag overdag even op gang komen, 's avonds feest en zondag na een klein buitje in de ochtend volop genieten van alle fleurigheid op een Bretons volksfeest/markt. Muziek, dans, eten (heerlijke bretonse worstjes met Roscoff uien) en drank, naast de niet te vermijden cider (mijn darmpjes verwerken dat slecht) is er gelukkig heerlijk Bretons ambachtelijk gebrouwen bier in overvloed. Dus het mag duidelijk zijn dat we er weer van genoten hebben. Voor een kater op maandag hoefden we niet te vrezen, want diegenen die ons op facebook volgen weten al dat we die maandag gerust het grootste deel van de dag op de kooi konden blijven liggen. Tjonge, wat een rotweer, in Nederland regende het laatst 60 uur, nou hier waren het er maar 20, maar de hoeveelheid, je wil het niet weten. De bijboot stond vol water. En daarbij ook nog windkracht 8. Gelukkig liggen we redelijk beschut op de plek in de haven waar we nu liggen, maar toch.
Op het moment van schrijven is het even rustig en droog, maar morgenochtend gaat het weet los. Het volgende stormfront komt dan weer over. Maar we klagen niet, we hebben het geweldig hier, leuke Franse kennissen op de steiger, af en toe een lekker visje (gisteren een een rode tandbaars, door de buurman die dag op zee gevangen) en voor volgend weekend ziet het weer er weer veel beter uit.

Kleine riviertjes maken een grote zee

Soms zeilen we, maar zoals het weer nu weer is wandelen we liever. Het weer: grijs, winderig en koud maar droog vandaag. Dus echt wandelweer. Hier in Bretagne zijn heel veel kleine riviertjes die in een meestal prachtig estuarium in zee uitkomen. Een breed gebied, bij hoogwater allemaal zee en bij laagwater een prachtig gebied met zandbanken, kreekjes en hier en daar wat rotsen. Vandaag hebben we zo'n riviertje eens vanuit land tot aan de zee langs gewandeld. Zo mooi! Een klein paadje, soms door het bos, soms langs akkers met artisjokken, venkel en andere streekgebonden kleinschalige akkerbouw, soms weer langs het riviertje en af en toe een doorkijkje naar die zee verderop. Eenmaal aangekomen bij de vlakte waar het verschil tussen riviertje en zee niet goed meer aan te geven is besloten we via de andere oever weer terug landinwaarts te wandelen. Het was een uurtje na laagwater, dus in deze prachtige delta was het water in de kreekjes nog laag genoeg om naar de overkant te lopen. Schoenen dus uit en over zandbanken, door kreekjes en ja soms ook wat modder naar de andere oever. In al deze verlatenheid van zandbanken en kreekjes zagen we ook nog een kennelijk daar achtergelaten prachtig aluminium zeiljacht enigszins verkommerd liggen. In Nederland zie je ze soms in jachthavens, van die bootjes waar niemand zich meer om lijkt te bekommeren, maar hier ligt dat gewoon maar achtergelaten in een riviermond. Die daar lag zou ik trouwens wel weg willen halen, maar ja, al het werk daarna hè.
Afijn na de doorwaadbare plek overgestoken te zijn via de andere oever weer terug landinwaarts naar het bruggetje waar we de auto achtergelaten hadden. Zo maken we er, ook als het minder weer is, altijd wel weer iets van.

Naviger sur la rivière la Penzé

Omdat zo af en toe ook hier het weer wat vriendelijker is hebben we vandaag de landvasten maar weer eens losgegooid. We willen van deze baai van Morlaix echt alle uithoeken per boot verkennen en onze weg tussen de rotsen door zoeken. Voor vandaag stond de rivier de Penzé op het programma. Een mooi zonnetje, een licht NW windje, alles mooi om voor de wind tot ruim bezeild op de genua de goed voorbereide koers te volgen. In een woord: schitterend. Het uitzicht op Île Calot waar we met laagwater met de auto naar toe konden rijden en nu met hoogwater langs voeren. Daarna langs de andere kant van Carantec als waar we vorige week even voor anker lagen en Saint Pol aan stuurboord houdend de rivier de Penzé op. In de geul diep zat, maar daarnaast snel ondieper. Voor de deur van een oesterkweker net even buiten de geul het anker eruit op 8 m. diepte (hoogwater met een verval van 5 meter).
Maar ja, het blijft Bretagne, en dan met name Finistère, dus met dat we voor anker lagen verdween de zon achter de wolken en nam de wind toe. Dat even een uurtje afgewacht, maar het was guur en wiebelig. Dus weer ankerop en terug naar Roscoff.
Al met al weer een heerlijk middagje zeilen met prachtige uitzichten op deze wonderschone kust. Weer wat meer zekerheid opgebouwd over het navigeren tussen rotsen en ankeren op getijdewater met groot verval (ik was blij dat we voor deze reis onze ankerketting verlengd hadden want die was maar 30 meter en we hadden vandaag al tegen de 40 meter uitstaan).
Maar dat moet je ook weer allemaal aan boord lieren en onze ankerlier is niet elektrisch, dus spierballen kweken we ook nog.
Met het tochtje van vandaag hebben we de de tweede van de drie mooiste ankerplekjes van deze baai verkend. Er blijft er nog één over, bij het Chateau de Taureau, een oud verdedigingswerk op een eilandje bij de rivier van Morlaix, maar die krijgen we ook nog wel.

Voor anker in Carantec

Jawel, we hebben weer gevaren. Onze weg gezocht tussen de rotsen in de baai van Morlaix naar het mooie plaatsje Carantec. Het heeft een prachtig strand, alle kinderen zitten er op zeilles, en het weer begint na een ijskoude ochtend ook weer ergens op te lijken. In ieder geval schijnt de zon en regent of stormt het niet.

Bij laagwater lagen we voor het strand en daar, op de grens van het droogvallend deel, zijn we voor anker gegaan. Veilig want met het opkomende tij zou het alleen maar dieper worden, dus stranden op het strand zou ons lot niet worden.

Het is best spannend als je het niet gewend bent om zo tussen de rotsen door te varen, terwijl er ook onder water nog van alles zit wat je niet ziet. Maar gelukkig kunnen we behalve op een heel goede gedetailleerde Franse zeekaart van het gebied en ons eigen zeemanschap ook nog een beetje vertrouwen op de onvolprezen GPS en kaartplotter (voor de niet-zeilers: een soort Tom-Tom maar dan voor op het water).

Terug in de haven is het een drukte van belang want dit weekend start hier de Tour du Finistère. Een wedstrijd rond de westpunt van Bretagne waar meer dan 100 zeilschepen voor hebben ingeschreven. Rond zo'n start zijn er allerlei festiviteiten, dus het belooft een leuk weekend te worden. We houden jullie op de hoogte.

La pêche à pied

Het blog is de laatste tijd wat stil, daar zijn meerdere redenen voor. We varen niet veel dus er lijkt weinig te melden. Ook is het weer niet geweldig, zoals we op facebook al eerder zeiden.
Maar we zitten niet stil. We hebben de "pêche à pied" ontdekt. Visserij te voet dus. Hier in Bretagne met z'n grote getijverschillen een populaire bezigheid bij de kustbewoners. Je gaat er bij laagwater op uit gewapend met een bewaarkorfje, en een harkje. En dan zoeken maar. Vanmiddag hebben we bij Carantec een maaltijdje bij elkaar gezocht. Wilde mosselen als hoofdgerecht en kokkels vooraf. Dat wordt weer smullen straks.
En nu het weer hier wat beter lijkt te worden, in ieder geval droog, een zonnetje en wat minder harde wind, gaan we misschien ook nog wel de "pêche au bateau" uitoefenen. Je moet wat doen om je kostje bij elkaar te scharrelen.

Tour de France à la Voile in Roscoff

Op zondag 12 juli werden hier de in-port wedstrijden gehouden van de Tour de France à la Voile. Spectaculair zeilen met bloedsnelle trimarans. Wij konden het vanaf onze steiger goed volgen en hebben wat fotootjes gemaakt.

Niet varen, wel vissen

We hebben nu alles hier in Roscoff geregeld. We hebben een jaarcontract, en omdat dat de eerste keer is kregen we 40% korting. Dus liggen we hier uiteindelijk goedkoper dan in de thuishaven in Nederland. En we hebben nu een pasje waarmee we in heel veel Franse havens een aantal gratis overnachtingen krijgen voor als we eens een paar daagjes erop uit gaan. Geweldig!
Op dit moment is het weer hier wat wisselvallig, wel droog en meestal zonnig, maar een te stevige en slecht voorspelbare wind voor ons plan om de tussen de rotsen verborgen baaitjes te gaan verkennen. Maar we hebben de tijd. Ondertussen hebben we de kunst afgekeken van de Fransen hier om zelf krabben te vangen. Gewoon in de haven onder de boot. Er staat hier een dikke stroom in de haven dus de waterkwaliteit is goed, en de krabben dus ook. Het zijn spinkrabben, de kleine broertjes van de king crabs die je in "Deadliest catch" ziet. Maar minstens zo lekker.
Eerder ze al van buren gekregen maar vandaag mijn eerste eigen vangst. Geweldig! Het gevoel dan, want die eerste krab was een beetje ondermaats en mocht dus weer gaan zwemmen om groter te groeien. We vervelen ons dus niet en met het lage liggeld en ons eigen kostje opvissen houden we het hier nog wel even uit....

Nee, we zijn niet in de Pacific

Het is een jaar van veel wisselingen en onzekerheden. Eén zekerheid hebben we, we zijn gelukkig met het leven aan boord en willen dat niet opgeven. Blijven de onzekerheden. Mijn huis blijkt moeilijker te verkopen dan we dachten, waardoor de financiën een beetje onder druk staan en ook gaat het met de gezondheid van mijn moeder wat minder.

Dit heeft ons doen besluiten om even pas op de plaats te maken. Wij blijven hier in Roscoff dit seizoen liggen, want als je een seizoen blijft liggen is het havengeld een stuk minder dan per dag betalen en het is een prachtige plek om zo af en toe een tochtje te maken en de omgeving te verkennen. zowel per boot als per auto.

We kunnen ons zo langzamerhand wel al als Finistère-kenners beschouwen, want zo heet het stukje Bretagne waar wij liggen. Als je hier wat langer bent en langs de kusten rijdt en wandelt zie je zoveel moois, een van de mooiste kusten die wij kennen, zoals je ook op de bovenstaande foto weer ziet. Het is een aaneenschakeling van prachtige baaien, meestal een soort rotsige delta van hele kleine riviertjes die vanuit het hoger gelegen Bretagne naar zee stromen. Maar in die delta's vind je de prachtigste en meest stille stranden die je je voor kan stellen. Er is verder niets, alleen maar mooie natuur zonder frietkot of wat dan ook. En daar genieten wij zo van.

Een zomers uitstapje

Eindelijk heel mooi weer, dat is de afgelopen tijd wel anders geweest.
Hier vlak bij de haven is een "Jardin Exotique" een prachtig aangelegde tuin met planten uit de hele wereld, op en rond een ruige typisch Bretonse rotsformatie.
Omdat het schoonmaken van de boot wat veel van de rug gevergd had, bijna een week plat, maar het stormde toch dus dat maakt het dragelijk, vandaag maar weer eens aan de wandel, een soort revalidatietripje...
Dat werd dus die Jardin. Nou, je hoeft echt niet helemaal naar de Carieb te zeilen, hier in Bretagne is het zeker zo mooi.
Behalve het weer zijn er meer redenen dat we meer wandelen dan zeilen. Het thuisfront vraagt even wat meer aandacht, mijn moeder ligt in het ziekenhuis, dat geeft toch wat zorgen. En de verkoop van mijn huis wil ook niet echt vlotten. Omdat we de auto hier hebben staan en daardoor indien nodig weer snel thuis kunnen zijn blijven we hier nog even. En als je langer in een haven blijft is het liggen per dag ook een hoop goedkoper.
Dus als we varen zullen het dagtripjes hier in de baai zijn, wat een een heel goede oefening in het navigeren in rotsachtig gebied met enorme getijverschillen is. De uitdagingen blijven.

Het oog wil ook wat

Vandaag eindelijk een zonnige en niet zo stormachtige dag. Wat niet wil zeggen dat het al zomer is, maar alla... De bijboot maar eens te water en poetsen maar. Ik zie op facebook veel mooie plaatjes van mensen die hun boot weer pico bello voor het volgende seizoen hebben, maar ze staan dan allemaal op de kant. Ja, zo kan ik het ook, hogedrukspuit erop en schoon. Nee, hier is het nog het echte werk, bijboot te water, schuursponsjes mee en poetsen maar, tot zeker 20-30 cm onder de waterlijn. Na enige tijd voel je niet meer dat het water maar 13 graden is. En ondertussen zorgt Els er steeds voor dat die verd.... bijboot daar ligt waar gepoetst moet worden. Zo hebben we het er allebei maar druk mee. Maar het ziet er rond de waterlijn weer goed uit.

Adieu Morlaix, bonjour Roscoff

Eindelijk een mooi rustig dagje tussendoor, terwijl ook het tij zo valt dat we op een christelijk tijdstip naar buiten de rivier op kunnen schutten. Een prachtig tochtje over de rivier die we al zo vaak wandelend of vanuit de auto gezien hebben en maar een keer varend beleefd hebben toen we naar Morlaix gingen vorig jaar. Maar toen hebben we er minder van kunnen genieten omdat we er met een rotgang door moesten om de sluis nog te halen. Door een kleine vergissing in de navigatie waren we een beetje aan de late kant.....

Deze rivier valt bij laagwater vrijwel helemaal droog en heeft een heel grillige vaargeul, een spannend maar prachtig tochtje dus. Na ongeveer een uurtje, ja hoor, daar is de zee weer, helaas een niet of nauwelijks bezeilde koers. Want om tussen al die rotsen nou ook nog te gaan kruisen leek ons geen goed idee. en zoals je op de track kunt zien is het best even goed uitkijken hoe je tussen al dat steen door moet varen, Gelukkig was het zonnig en helder en konden we nu dus op zicht varen en genieten van het uitzicht. Want op de heenweg hebben we de rotsen alleen maar op de radar en de plotter gezien, zo mistig was het toen.

Nu weer in Roscoff, en vandaag meteen weer koud, guur en bewolkt met zeer matige vooruitzichten voor de komende dagen. We overwegen om voorlopig niet naar een andere haven te gaan, maar hier wat langere tijd te blijven om op die manier als er dan eens een mooie dag is gewoon een lekker dagtochtje in deze verder schitterende baai te maken. En hier in Roscoff kunnen we op elk gewenst moment de haven uit, ongeacht het tij en dat heeft ook zo zijn voordelen.

Hier in de baai van Morlaix is ook voor ons nog zoveel te ontdekken en avonturen, maar dan moet het wel rustig helder en betrouwbaar weer zijn om zo ook de minder goed betonde plekjes, die vaak het mooiste zijn, te ontdekken en daar dan even lekker te ankeren.

Nou, we houden jullie op de hoogte, maar zijn vooral ook erg blij dat weer op zout water liggen.

Beslissingen, beslissingen

Vandaag alweer een knoop doorgehakt. We blijven sowieso nog tot het eind van deze maand in Morlaix.

Het weer zit helemaal niet mee. Af en toe een of twee aardige dagen, die dan nog wel echt koud en winderig zijn, maar dan meteen weer een paar erachteraan met regen en wind. Het lijkt er komende week ook weer zo uit te gaan zienen en dan is het al bijna eind mei. We liggen hier relatief goedkoop en vrijwel midden in de stad met de auto op de kade, dus kunnen ook met wat minder weer de hort op en het binnenland verkennen, en dat gaan we ook steeds meer waarderen.. Zo hebben we afgelopen week ook gezien dat de menhirs hier echt bestaan! Zomaar ergen in the middle of nowhere van die maffe stenen in het landschap, bizar!

Afgelopen weekend was het hier het Fête de Bretagne, beetje kneuterig maar wel heel gezellig, plaatselijke muziek, galettes en cider, en niet te vergeten de oude ambachten....

Maar ook was de finish van de zeilwedstrijd waar ik al eerder over berichtte en bij het schutten van de terugkerende schepen werden ze welkom geheten door een echt Bretons muziekkorps met de ijl maar hard klinkende bombardes en doordringende doedelzakken. Zie mijn filmpjes op youtube: Fête de Bretagne 1 en Fête de Bretagne 2

We beginnen hier ook echt er een beetje bij te horen, diverse mensen uit de stad groeten ons als we ze tegenkomen en inmiddels horen we er in de haven ook een beetje bij, er zijn hier enige vaste bootbewoners die na vele omzwervingen hier gestrand zijn en niet meer wegkomen. Daar moeten wij natuurlijk wel voor opletten dat we daar niet echt bij gaan horen. Maar als het weer weer opknapt gaat het vanzelf wel weer kriebelen, dat doet het nu zo af en toe ook wel weer.En samen hebben we het best naar ons zin in ons kleine drijvende huisje.

Ceci n'est pas un port, c'est une écluse

Druk was het gisteren in de sluis. Binnen 3 uur bijna 100 boten naar buiten schutten. Maar er passen vele makke boten in een sluis.
Gisteren begon hier een grote zeilwedstrijd zoals ik al eerder berichtte. Maar dat weer hè, dat wil hier maar niet opschieten. Af en toe een dag aardig maar daar tussenin regen en wind. Normaal gesproken zouden we al op weg zijn, maar ja, we zijn mooi weer zeilers met heel veel tijd. Ons uitzicht uit de kajuit is grijs, maar zoals je kan zien staat daar ook een autootje, ja hoor, ons autootje. En daarom ook is het niet erg om wat langer dan gepland te blijven. We kunnen hier over land ook prachtige tochtjes maken, ook met wat minder weer. En dit weekend het fête de Bretagne met daarbij weer het nodige vermaak rond de haven. We vermaken ons prima.

Nog steeds in Morlaix, maar ja, dat weer hè....

Alle klussen zijn gedaan, de sluis draait weer, dus we kunnen weer varen. Maar ja, dat weer hè.
Na het meer dan prachtige weer in april is ook hier mei heel slecht begonnen. Het is koud, regenachtig en het waait ons net effe te hard. Dus hebben we besloten hier nog maar even te blijven. Niet dat dat een straf is hoor, want omdat we de auto op de kade hebben staan kunnen we toch zo af en toe prachtige ontdekkingstochten door Finistère maken. We rijden naar plekjes die je vanuit zee wel ziet maar waar je als je alleen maar vaart nooit komt.
Vandaag zijn we naar een schiereiland gereden tussen Roscoff en Santec waar je met de boot niet kan komen, maar mooi! Daar een flinke wandeling rond de kaap gemaakt, het was laagwater en het zeelandschap lijkt dan wel een beetje een maanlandschap met al die drooggevallen rotsen.
Volgende week is er hier in Morlaix een groot evenement in de haven, dan start er een 3 daagse zeilwedstrijd Morlaix - Guernsey - Perros Guerec - Morlaix met bijna 100 deelnemde boten. Dus er blijft genoeg te beleven.

De sluis draait weer!

Hoewel in Frankrijk op 1 mei alles plat ligt draaide de sluis voor het eerst sinds ruim 5 maanden weer. We zijn weer vrij!

Het was erg leuk om te zien dat de eerste boot die Morlaix binnenvoer een mooi klassiek gerestaureerd Bretons vissermannetje was. Er was dan ook veel volk op de been om de eerste schutting na zo lange tijd weer mee te maken. Dan merk je dat het wel en wee van de haven nog steeds ook bij de locals een grote rol speelt.
Maar dat wil niet zeggen dat wij meteen ons ingesleten winterplekje verlaten hoor, het weer is namelijk om het voorzichtig uit te drukken niet fijn. Veel wind en regen, afijn die depressie komt ook jullie kant op dus je gaat het merken. We hopen in de tweede helft van de week wat beter weer te krijgen en ons vertrek vanhier is dan ook gepland, IJs en weder dienende gaan wij donderdag of vrijdag door die sluis. Eindelijk weer op zout water, verheug me er nu al op.

Ondertussen nemen we het er van, we zijn per slot van rekening in Frankrijk, dus lekker eten en drinken hoort erbij. En het mooie is dat dat allemaal helemaal niet duur hoeft te zijn. Op de markt maar soms ook in de supermarkt koop je hier lekker en vers voor niet teveel!

Daar gaan ze...

Vandaag zijn de laatste vaste waterkeringen van de sluis verwijderd. De nieuwe sluisdeuren houden de haven nu zonder hulp vol water.
Dit weekend kunnen de boten de haven van Morlaix weer in en uit varen.
Dat geeft natuurlijk een drukte van jewelste, en dat met al die Fransen die toch al geen ster in het manoeuvreren zijn...
Dus wij wachten even tot na het weekend. Daarbij komt dat dit weekend het tij wat ongunstig is. Of we moeten 's morgens om 6 uur door de sluis of 's avonds om 7 uur. En we willen op ons eerste tochtje toch wel ff de tijd hebben om een rondje Baye de Morlaix te doen zonder voor dag en dauw op te staan. Dus pas in de loop van de volgende week vertrekken we vanhier
In de tussentijd hebben we het prima naar ons zin. De auto op de kade helpt daarbij. Vandaag weer een mooi tochtje naar Lesneven gemaakt omdat ik daar op de markt de delen 3 en 4 van Guust Flater (Gaston op z'n Frans) zou kunnen scoren. Gelijk ff Brignogan plage  bezocht omdat we daar misschien een ankerstop willen maken. Altijd handig om ook vanaf de kant even te kijken waar je terecht komt.

De stuurautomaat op koers!

Vandaag met een handkompas de hele boot afgezocht naar een plekje waar geen beïnvloeding van buitenaf op de kompasaanwijzing was en waar ook de sensor/kompas unit netjes en niet al te ingewikkeld gemonteerd kon worden. De gekste plekken bekeken van het toilet tot op het dak. Uiteindelijk de ideale plaats gevonden. Circa midscheeps onder in een kleine bergruimte onder de bank helemaal aan de zijkant van de boot onder de waterlijn. Maar enkele meters verwijderd van de rest van de elektronica en de bekabeling kon zo redelijk eenvoudig netjes weggewerkt worden. Eindelijk ligt ze op koers, ook volgens de autopilot. Zie de foto's
Helaas waren de onderdelen voor het stuurwiel nog niet aangekomen, dus of het roer inderdaad naar bakboord gaat als ik linksaf wil moeten nog afwachten.....
Later meer.