tot hoogwater. Vanaf dat moment hebben we de stroom mee en gaat het
water in de Oosterschelde zakken. Dat is uiteindelijk de belangrijkste
reden, want met hoogwater kunnen we niet onder de Zeelandbrug door.
Hoogwater was om 12.17 uur en ik had uitgerekend dat dan om 13.45 uur
het water bij de Zeelandbrug ver genoeg gezakt zou zijn om er met onze
13,5 meter hoge mast onderdoor te varen.
Het werd een heerlijk ontspannen tochtje, in het begin vrijwel geen
wind, later wel wat, maar uit de verkeerde hoek, dus we hebben het maar
op de motor gedaan, wel heel zachtjes draaiend, want we hadden de stroom
mee. Onderweg nog nog een bekende uit Dordt, de Cynghala, ook lid van de
KDRZV, tegengekomen, altijd leuk om zo onderweg een bekende tegen te
komen, een zwaai- en fotomomentje.
Maar dan komt het moment dat de brug echt dichtbij komt, heb ik het goed
uitgerekend, kan het wel? Of heb ik straks geen motorsailer meer, maar
een motorboot? Het blijft altijd spannend, van dichtbij lijkt die brug
te laag en je mast te hoog, altijd, zelfs als je 10 meter boven je mast
over hebt lijkt het alsof je mast langs de onderkant van de brug krabt.
Maar dichtbij gekomen stond de peilschaal op de pijler op 13 meter, te
weinig denk je dan, maar in het midden is de brug 1,50 meter hoger, dus
14,50 meter. Nog echt wel krap, maar 1 meter speling, en het water golft
natuurlijk wel wat, maar dat was zeker niet veel meter dan 30 à 50 cm.
Dus gaan met die banaan, precies het midden van de overspanning gezocht,
en met bonzend hart eronder door. Els riep nog: Het kan niet! maar ik
was er zeker van dat het wel kon, hoewel ik niet naar boven heb gekeken,
want ik weet dat als het krap is het dan altijd lijkt alsof het niet kan.
Maar we zijn er veilig onderdoor, en liggen nu in het gezellige plaatsje
Colijnsplaat. Vanavond een hapje uit eten, morgen Colijnsplaat verder
verkennen en zien wat we verder weer gaan doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten