Omdat zo af en toe ook hier het weer wat vriendelijker is hebben we vandaag de landvasten maar weer eens losgegooid. We willen van deze baai van Morlaix echt alle uithoeken per boot verkennen en onze weg tussen de rotsen door zoeken. Voor vandaag stond de rivier de Penzé op het programma. Een mooi zonnetje, een licht NW windje, alles mooi om voor de wind tot ruim bezeild op de genua de goed voorbereide koers te volgen. In een woord: schitterend. Het uitzicht op Île Calot waar we met laagwater met de auto naar toe konden rijden en nu met hoogwater langs voeren. Daarna langs de andere kant van Carantec als waar we vorige week even voor anker lagen en Saint Pol aan stuurboord houdend de rivier de Penzé op. In de geul diep zat, maar daarnaast snel ondieper. Voor de deur van een oesterkweker net even buiten de geul het anker eruit op 8 m. diepte (hoogwater met een verval van 5 meter).
Maar ja, het blijft Bretagne, en dan met name Finistère, dus met dat we voor anker lagen verdween de zon achter de wolken en nam de wind toe. Dat even een uurtje afgewacht, maar het was guur en wiebelig. Dus weer ankerop en terug naar Roscoff.
Al met al weer een heerlijk middagje zeilen met prachtige uitzichten op deze wonderschone kust. Weer wat meer zekerheid opgebouwd over het navigeren tussen rotsen en ankeren op getijdewater met groot verval (ik was blij dat we voor deze reis onze ankerketting verlengd hadden want die was maar 30 meter en we hadden vandaag al tegen de 40 meter uitstaan).
Maar dat moet je ook weer allemaal aan boord lieren en onze ankerlier is niet elektrisch, dus spierballen kweken we ook nog.
Met het tochtje van vandaag hebben we de de tweede van de drie mooiste ankerplekjes van deze baai verkend. Er blijft er nog één over, bij het Chateau de Taureau, een oud verdedigingswerk op een eilandje bij de rivier van Morlaix, maar die krijgen we ook nog wel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten