Mist, en niet zo'n beetje ook. Gaan we of gaan we niet? We hebben radar en een goede kaartplotter met zeer nauwkeurig kloppende GPS en AIS koppeling, dus.... Maar toch, al die rotsen hier in de baai, het blijft spooky als je weet dat ze er zijn, ze ook wel op de radar ziet, maar toch, zou je ze wel allemaal zien?
Nog even aangezien, maar in de haven was er tegen negen uur ongeveer 100 m zicht, dus maar vertrokken. Nou dat viel tegen! In de buitenhaven lag een veerboot en die hebben we alleen op de AIS en radar gezien, een visserman zonder AIS zag ik op de radar, en even later op enkele 10-tallen meters voorbijschuiven. Kortom echte mist. Op zee hooguit 30 meter zicht, maar gelukkig varen er op onze route geen grote schepen en moeten we alleen oppassen om op de juiste koers tussen de rotsen te blijven. Na ongeveer een uur trok de lucht ineens open, we kwamen weer dichter bij het land. Wat prachtig! Ineens zie de rotsen om je heen waar je steeds tussendoor gevaren bent, maar wel een grote opluchting dat je weer wat ziet en dat alles goed gegaan is.
De rest van de tocht konden we weer om ons heen kijken en genieten van alle moois, een kronkelende ondiepe rivier, en aan het eind: Morlaix, de laatste haven voor dit jaar. Hier blijft de Seawitch deze winter uitrusten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten